رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان روز یکشنبه، ۸ مهر، از جان  باختن چهار شهروند این استان به‌دلیل مصرف مشروبات الکلی تقبلی خبر داد و گفت وضعیت جسمانی شش نفر دیگر نیز وخیم است.

نوشیدنی‌های الکلی دست‌ساز در طول ۴۵ سال اخیر جان بسیاری از شهروند ایرانی را گرفته است. چراکه به‌دلیل ممنوعیت حکومتی در تولید، خریدوفروش و مصرف مشروبات الکلی، هیچ نظارتی بر کیفیت و سلامت آن‌ها وجود ندارد و مقام‌های جمهوری اسلامی نیز هربار با متهم کردن تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان، نقش خود را در مانع‌تراشی، دخالت در زندگی خصوصی مردم و سرکوب آزادی‌های اولیه شهروندان انکار می‌کنند.

حالا محمدتقی آشوبی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان، با بیان اینکه در مرکز این استان ۲۰ نفر به‌دلیل مصرف مشروب تقلبی، با علائم ضعف، بی‌حالی و تاری دید، اضطراب و بیقراری به بیمارستان های رشت مراجعه کرده‌اند، گفت: «چهار تن از این افراد که بین ۲۲ تا ۴۰ سال سن داشتند براثر شدت مسمومیت، که احتمالا ناشی از اتانونول یا متانول است، جان خود را از دست داده اند و شش تن دیگر از این بیماران نیز با حال عمومی بد بستری هستند. این بیماران در سیر بیماری دچار نارسایی حاد کلیوی و نیازمند دیالیز می‌شوند تا شدت مسمومیت در آن‌ها کاهش پیدا کند.»

هم‌زمان گروهی از شهروندان در استان مازندران، در گفت‌وگو با خبرنگار ایندیپندنت فارسی خبر داده‌اند که از روز ۷ مهر بیش از ۱۰ گردشگر و شهروند بومی در کلاردشت به‌دلیل مصرف مشروب تقبلی، در شرایط وخیم جسمانی در بیمارستان‌های کلاردشت، تنکابن و ساری بستری‌اند.

در قوانین مجازات اسلامی در نظام جمهوری اسلامی ایران برای ساخت و فروش یا مصرف مشروبات الکلی، مجازات‌های سنگینی ازجمله بازداشت، شلاق یا حتی اعدام در نظر گرفته شده است. برای مثال، در تیرماه ۱۳۹۹ یک شهروند مشهدی به اتهام «شرب خمر برای ششمین بار» در زندان مرکزی این شهر به داور آویخته شد.

اما با این حال اخبار و گزارش‌های مختلف حاکی از افزایش میل ایرانیان به مصرف مشروب‌های دست‌ساز یا وارداتی قاچاق است. روزنامه اعتماد، تابستان ۱۴۰۲، با بررسی تعدادی از تحقیقات دهه‌های ۱۳۸۰ و ۱۳۹۰ از وضعیت مصرف مشروبات الکلی خبر داد که در این ۲۰ سال هم میزان مصرف و هم شدت مصرف این نوشیدنی‌ها در ایران افزایش یافته است.

همچنین درحالی که آمار دقیق دولتی از میزان مصرف سرانه مشروبات الکلی در ایران وجود ندارد، اما سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۸ در گزارشی درمورد میزان مصرف الکل در کشورهای مختلف جهان، اعلام کرد در میان آن گروه از ایرانیانی که مکرر الکل مصرف می‌کنند، میزان مصرف سرانه در سال به رتبه نهم جهانی می‌رسد تا به نظر برسد که این موضوع نیز مانند حجاب اجباری در ایران به‌نوعی نافرمانی مدنی دربرابر حکومت بدل شده است.

با این حال مسئولان وزارت بهداشت دولت سیزدهم امکانی برای بهبود معتادان الکل فراهم نکردند و «خدمات پیشگیری و بازتوانی را نیز به صفر رساندند».

یک منبع آگاه در وزارت بهداشت ایران به روزنامه اعتماد گفته است که از پاییز ۱۴۰۰ به دنبال تعطیلی، تمدید نشدن مجوز کار و نیز توقف فعالیت مراکز درمان و بازتوانی بیماران معتاد به الکل «وضعیت نگران‌کننده‌ای» به وجود آمده، زیرا طی سه سال اخیر هیچ‌گونه درمان تخصصی برای بیمار الکلی وجود نداشته است. در این اوضاع بیماران مایل به ترک، مجبور بوده‌اند به روان‌پزشک مراجعه کنند، حال آنکه ترک اعتیاد الکل نیازمند پزشک متخصص، مداخله تخصصی و درمان مستمر است.

آخرین نمونه از مرگ یا مسمومیت دسته‌جمعی شهروندان براثر مصرف مشروبات الکلی تقلبی، اردیبهشت‌ماه سال جاری رخ داد و رسانه‌های ایران خبر دادند که درپی مصرف مشروب دست‌ساز تقلبی در یک مهمانی در شهرستان جهرم ۲۹ نفر، که تعدادی از آنان پزشک بودند، دچار مسمومیت شده‌اند. در ادامه خبرگزاری رکنا نوشت دکتر فرزانه اکبری، متخصص پوست، که رتبه هفتم تخصص پزشکی کشور را کسب کرده بود، در همین مهمانی فوت کرده و همسر او، دکتر فرید شهریور، فوق‌تخصص چشم، نیز هر دو کلیه‌اش را از دست داده است. درنهایت دادستان شیراز از بازداشت سه نفر در ارتباط با مرگ یک پزشک زن و ناخوشی چند نفر دیگر براثر مصرف «مشروبات الکلی مسموم» در جهرم خبر داد.